Klasztor
Ołtarz Matki Bożej Częstochowskiej i św. AnnyZ południowej strony przy tęczy usytuowany jest analogiczny ołtarz z XVII w., dedykowany Matce Bożej Częstochowskiej i św. Annie. Z południowej strony przy tęczy usytuowany jest analogiczny ołtarz z XVII w., dedykowany Matce Bożej Częstochowskiej i św. Annie. W 1743 r. o. Augustyn Obrąpalski, prowincjał bernardynów, w inwentarzu argenterii zaznaczył, że w retabulum barokowej nastawy, ujętej w architekturę dwu par kolumn z reliefem kwiatowym, podtrzymujących belkowanie i tympanon, znajdował się obraz Matki NMP – św. Anny – z Matką Bożą i Dzieciątkiem Jezus, namalowany prawdopodobnie przez wspomnianego Franciszka Lekszyckiego. Św. Anna wokół głowy miała srebrny promień, a Matka Boża z Dzieciątkiem Jezus srebrne korony. W predelli był mniejszy obraz św. Piotra z Alkantary, przyozdobiony srebrną aureolą z promieniami. Wraz z bractwem św. Franciszka erygowano przy kościele piotrkowickim konfraternię św. Anny. Rozwijały się one szczególnie przy kościołach bernardynów. Przez wzgląd na Annę Jagiellonkę zorganizowane ono zostało na nowo przez Jana Dymitra Solikowskiego, arcybpa lwowskiego, przy kościele bernardynów pw. św. Anny w Warszawie w 1578 r. Już w 1579 r. pap. Sykstus V bullą Ex incumbenti podniósł bractwo św. Anny do godności arcybractwa, pozwalając zakładać bractwa filialne przy innych kościołach. Celem jego było szerzenie czci św. Anny i pogłębianie życia religijnego i moralnego w społeczeństwie. Członkowie tego bractwa w każdy wtorek gromadzili się przed brackim ołtarzem wzniesionym ok. 1660 r. na mszę św. wotywną o św. Annie. Obraz do tego ołtarza przypuszczalnie namalował brat Szymon Hermanowicz lub Fr. Lekszycki. Akt erekcyjny przechowywano w archiwum klasztoru. |